Botero, graffiti en giga palmbomen

Bij de grens Ecuador/Colombia wil men een vingerafdruk van beide wijsvingers. Geen formulier dit keer. Handig. Na anderhalf uur beide kantoortjes te hebben bezocht, zijn we een land verder. Colombia! Het land waarvan veel mensen thuis zullen denken: wow, is het wel veilig? En ik kan je vertellen, het voelt heel erg goed. De mensen zijn warm, het landschap is spectaculair en afwisselend. Overal hoor je salsamuziek. Onderweg zie ik veel grazende varkens, altijd leuk, en ook veel oude renault 4tjes, mooi!

We reizen in 1 stuk door naar Pasto, in het minibusje naast me zit een albino vrouw, ze heeft een haan mee die af en toe kukeleku roept. Dan lacht de vrouw, en spiekt op haar mobieltje, ze is bijna blind, want ze houdt haar telefoon op 1 centimeter van haar ogen af. Als we in Pasto wat willen kopen bij een kioskje blijkt dat er overal ijzeren tralies voor alle ramen en deuren zitten, ziet er onguur uit, we kopen wat snacks door de tralies heen. Nee, Pasto is geen aanrader. We reizen de volgende dag helemaal door naar Salento, van 06.30 tot ongeveer 22.30 (!) waar we inchecken bij een superhip hostel van een vage nederlander. De douche is dan uiterst verkwikkend na zo’n dag!
Salento blijkt een ontzettend charmant klein dorpje, met kleurrijke Paisa gebouwen en een goede sfeer. Best wat toeristen hier, maar dat mag de pret niet drukken. We zien alweer een dronkelap overdag, zijn hoofd ligt op de tafel van het cafe. Drinken kunnen ze hier wel!

Hier vlakbij ligt de Valle de Cocora, waar we een wandeling van zo’n 5 uurtjes maken om de welbekende waxpalmtrees te aanschouwen, de 60 meter hoge palmbomen zijn de hoogste ter wereld. Hoe mooi kan een landschap zijn? Een schattige jeep brengt ons terug. Het autootje heeft echte oogleden lijkt wel!

De nachtbus naar Bogota is ijskoud. De buschauffeurs moeten wakker blijven, en daarom staat de airco ongelofelijk sterk te blazen. En ik heb nog wel mijn Nepaldeken om me heen, en nog koud! Er moet ook een schommelstoel mee, die wordt bij de ingang neergezet. We doezelen een beetje, de bus krijgt pech, net voor de entree van het busstation in Bogota. Uncroyable! Met een blije duitser delen we een taxi, hij heeft 6 weken hier rondgereisd en geeft ons wat tips. Gelukkig hebben we dit keer een hostel geboekt, niet fijn als je dat met een slaperig hoofd moet uitkiezen. Een goede tip van Birgit, een meisje dat we tijdens onze reis ontmoet hebben. Onze kamer heeft een mooie schildering, doet me denken aan de V&D tasjes.
Bogota, we bezoeken de stad in 1 dag, en zien coole graffiti, het Botero museum met z’n maffe schilderingen en ik proef een snack die Lina me heeft aangeraden. Een soort wafel met vulling. Ik kies voor mora en creamcheese. Jammie!