Sweet puri!
Door: Wessel en Maart
Blijf op de hoogte en volg Wessel en Maart
20 April 2010 | India, Munnar
Tijdens ons 1e diner in Trichy werden we aangesproken door een godsdienstwaanzinnige die ontzettend veel leek op Jan Papperazzi. Hij zei, met een onwijs blij hoofd:'If you want to order pizza, you have to go downstairs!' Hij vroeg of we ook naar de paasmis gingen die avond. Toen we nee zeiden, zei hij: Well, anyway, have a nice evening!!
De volgende ochtend kregen we een krant onder de deur van ons hotel doorgeschoven, wat een luxe!
Bij elke tempel die we bezochten in Trichy was een olifant aanwezig, compleet versierd met verf. Locals gaven een muntje, de olifant pakte het met de slurf aan, en vervolgens werd je door een tik met de slurf gezegend. Geinig om te zien.
Niet alleen olifanten worden versierd in India, ook kleine kiinderen zijn vaak compleet behangen met sieraden. Een enkelbandje om beide enkels, gouden oorbellen, een kettinkje, ringetjes, soms zijn ze ook opgemaakt. Ons werd verteld dat ze vaak een 'lelijke' zwarte stip op hun wang krijgen zodat omstanders hun kind niet te veel aandacht geven. Ook de wenkbrauwen worden flink zwart bijgetekend.
Over uiterlijk gesproken, bijna elke vrouw draagt een schitterend kleurrijke sari, vaak met pailletjes erop. Het ziet er zo mooi uit! Mannen zien er wat eenvoudiger uit, de meesten dragen een longgys, soort sarong, meestal in het wit. Als ze het te heet krijgen, vouwen ze deze op tot de knie, vaak met een wit overhemd erboven.
De trein naar Madurai is een uur vertraagd. Geamuseerd bekijken we de andere reizigers, veel locals hebben bananenblad voor zich uitgelegd, met erop rijst en sidedishes erbij, en zitten lekker te smikkelen. Een paan-kauwer spuugt rode sappen uit over het spoor, waar verderop een man staat te piesen. Een trein arriveert aan de overkant, een stuk of 10 locals zwaait vrolijk naar ons.
De volgende staat waar we nu heenreizen is Kerala, het blijkt een stuk toeristischer en dat is eigenlijk wel zo prettig. Zo is er in Kumily een ontzettend fijn guesthous, waar de vrouw des huizes ongelofelijk sweet is. Als we haar vragen over afval in dit land, wordt ze heel boos. Ze kan het ook niet uitstaan van haar mede inwoners dat mensen zomaar afval op straat gooien. Je merkt het ook in de bus of trein, ze gooien het gewoon uit het raam, er is geen bewustzijn, en als je bedenkt dat India meer van 1 miljard inwoners heeft, kun je je voorstellen hoeveel afval er ligt!
Overal staan runderen en geiten ertussen te snuffelen.. Die beesten lopen overal op straat, het verkeer rijdt eromheen.
Al om 5.30 uur de volgende dag worden we opgepikt met een jeep om naar het Periyar NP te gaan. De dag begint goed met wilde olifanten, mangoesten en eekhoorns. Tijdens de jungletrekkingen zien we apen en nu reuze eekhoorns, maar vooral bloedzuigers, die heel graag in onze sokken willen zitten, met als gevolg dat Wessel aan het eind van de dag een donkerrode broekspijp heeft...
Op de terugweg worden we toch nog verrast door een prachtige gestippelde lizard, sambadeer....
De volgende ochtend kregen we een krant onder de deur van ons hotel doorgeschoven, wat een luxe!
Bij elke tempel die we bezochten in Trichy was een olifant aanwezig, compleet versierd met verf. Locals gaven een muntje, de olifant pakte het met de slurf aan, en vervolgens werd je door een tik met de slurf gezegend. Geinig om te zien.
Niet alleen olifanten worden versierd in India, ook kleine kiinderen zijn vaak compleet behangen met sieraden. Een enkelbandje om beide enkels, gouden oorbellen, een kettinkje, ringetjes, soms zijn ze ook opgemaakt. Ons werd verteld dat ze vaak een 'lelijke' zwarte stip op hun wang krijgen zodat omstanders hun kind niet te veel aandacht geven. Ook de wenkbrauwen worden flink zwart bijgetekend.
Over uiterlijk gesproken, bijna elke vrouw draagt een schitterend kleurrijke sari, vaak met pailletjes erop. Het ziet er zo mooi uit! Mannen zien er wat eenvoudiger uit, de meesten dragen een longgys, soort sarong, meestal in het wit. Als ze het te heet krijgen, vouwen ze deze op tot de knie, vaak met een wit overhemd erboven.
De trein naar Madurai is een uur vertraagd. Geamuseerd bekijken we de andere reizigers, veel locals hebben bananenblad voor zich uitgelegd, met erop rijst en sidedishes erbij, en zitten lekker te smikkelen. Een paan-kauwer spuugt rode sappen uit over het spoor, waar verderop een man staat te piesen. Een trein arriveert aan de overkant, een stuk of 10 locals zwaait vrolijk naar ons.
De volgende staat waar we nu heenreizen is Kerala, het blijkt een stuk toeristischer en dat is eigenlijk wel zo prettig. Zo is er in Kumily een ontzettend fijn guesthous, waar de vrouw des huizes ongelofelijk sweet is. Als we haar vragen over afval in dit land, wordt ze heel boos. Ze kan het ook niet uitstaan van haar mede inwoners dat mensen zomaar afval op straat gooien. Je merkt het ook in de bus of trein, ze gooien het gewoon uit het raam, er is geen bewustzijn, en als je bedenkt dat India meer van 1 miljard inwoners heeft, kun je je voorstellen hoeveel afval er ligt!
Overal staan runderen en geiten ertussen te snuffelen.. Die beesten lopen overal op straat, het verkeer rijdt eromheen.
Al om 5.30 uur de volgende dag worden we opgepikt met een jeep om naar het Periyar NP te gaan. De dag begint goed met wilde olifanten, mangoesten en eekhoorns. Tijdens de jungletrekkingen zien we apen en nu reuze eekhoorns, maar vooral bloedzuigers, die heel graag in onze sokken willen zitten, met als gevolg dat Wessel aan het eind van de dag een donkerrode broekspijp heeft...
Op de terugweg worden we toch nog verrast door een prachtige gestippelde lizard, sambadeer....
-
21 April 2010 - 22:56
Wtje:
Ha, wat leuk weer wat te lezen. Dit heeft een heel relaxte vibe, behalve de bloedzuigers dan :).
En wanneer komen de fotoooossss??? -
22 April 2010 - 06:10
Loes:
wat een hitte daar zeg!!! phoe, niet te heet, of zijn jullie goed gewend? -
22 April 2010 - 07:15
Danielle Woudstra:
Wat heerlijk om jullie verslagen te lezen. Alsof ik ook weer even aan het backpacken ben. Met 2 kids zit dat er voorlopig niet in maar ik kan niet wachten tot het weer kan! -
25 April 2010 - 20:23
Skypedeedoda:
De skype-ervaring van vanmiddag was oorverdovend. Maar dat krijg je als je, tegen een achtergrond van de verkeersdrukte van meer dan vier miljoen inwoners, zoveel Indiërs met muziekinstrumenten en heilige koeien samendrijft in eenbroeierig internet cafe in Bangalore. En dan staat Bangalore nog bekend als de silicon valley van India. Lang leve health and safety en de handhaving van de bescherming van persoonlijke gegevens. Maar je kunt ook zeggen dat het een interessante ervaring was...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
