Van India naar een bekende op de Perhentian

Na Mc Cloud Ganj zijn we vertrokken naar Chandigar, onderweg stapte er een vrouw in met een felgroene parkiet op haar schouder. Was wel geinig om te zien, hoe liefdevol ze met 't beest om ging. De hele tijd aaien. Maar, ze hield 'm goed vast, toch misschien bang dat ie wegvloog.
Helaas was het een ramp om in Chandigar een hostel te vinden, overal full house! Dit hadden we totaal niet verwacht. Toen we uiteindelijk een hostel hadden gevonden, gingen we pinnen. We liepen door straten met best wel sjieke dikke huizen. Een stad met geld. Overal dikke protserige hekwerken voor de oprit. Deze stad is ontworpen door Le Corbusier, en dat is te merken. De stad is opgedeeld in blokken, de wijken zijn in sectoren genummerd, en elke sector is 1 km2, en heeft zijn eigen place of worship, winkels. Best slim. De brede straten met stoplichten doen voor India echt modern aan! Weinig afval op straat, en geen enkel rund! Behalve bij de sloppen, die er toch ook zijn.

De toeristische attractie van dit stadje is Nek Chand's Rock Garden. Daarom waren kennelijk al die hostels vol. Na de Taj Mahal de meest bezochte attractie van het land! Een geweldig gaaf park! Alsof je in een bijzonder labyrint loopt, je weet niet wat er achter die deur zit, waar je doorheen gaat. Om je heen kunst gemaakt van alle soorten afval. Denk aan stopcontacten, mozaiek van borden en mini curdpotjes. Fantastisch! Een pakistaan die nu in de 80 is, heeft dit gemaakt. We zien veel poppetjes gemaakt van mozaiek, of compleet van gekleurde haarspeldjes. Wat een feest voor het oog! Zo zou de hele wereld eruit moeten zien. Het voelde alsof je in de film Alice-in-Wonderland-meets-Gaudi zat. Super.

De volgende dag hebben we geluk. We gaan naar het busstation waar een treinloket zit (?) waar we tatkal treinkaartjes moeten kopen. Gisteren werd ons verzocht om er rond half 8 te zijn, want om 8 uur gaat het loket open. Lopen we er om 7:35 binnen, zitten er al een stuk of 10 mannen te wachten...De moed zakt ons in de schoenen. Als een man de deuren openmaakt rond 8en, begint iedereen enorm te duwen en stormt iedereen de zaal binnen! Wij ook snel rennen (met onze backpack :) en staan in de rij. Dan blijkt dat ik de enige vrouw in het gezelschap ben, en ik hoor iemand zeggen dat ik dan voor mag. En ja hoor, vrouw zijn heeft hier voordelen!!! Geweldig. Na 5 minuten hebben we ons geliefde kaartjes geregeld naar Calcutta. De Indiers kijken ons teleurgesteld na. We nemen direct de bus. Op naar Delhi! En daar is het heet! Dit keer slapen we in de tibetaanse wijk, een heerlijk rustig deel in het noorden van Delhi. We bekijken nog het Red Fort, en Connaught Place, dat leek net Baghdad! Enorm stoffig, overal bouwvallen.
Na de 17 uur treinrit naar Calcutta, slapen we weer in het hostel als de vorige keer. Wat blijkt, hele straten zijn ondergelopen! Het water kan niet goed weglopen. 's Avonds kijken we voetbal op onze kamer, NL speelt, en wint!!
Dan een vlucht naar Kuala Lumpur, Maleisie. Op het vliegveld staat een giga menigte schennis te schoppen bij de immigration. Het wordt wat rustiger als er 2 militairen aan komen.

Daags erna nemen we afscheid van India, waar we 3 maanden hebben rondgereisd. WAT een land zeg...heel divers.
Koeien, oranje geverfd haar, the white tiger, roti, powercuts, om shanti om, mensenmassa's, dosa, chai, wobbelen, samosa, sharu khan, armoede, hitte, laksheid, chaos, de snor, sound horn, kitsch, handpalmkammetjes, rinkelarmbanden, zoetekauwen, bakshees, thali's, sjemele sloten, bellies, buffels, enkelbandjes, neusring, henna, limca, bedelaars, afval, staarders, hoop, stank, castes, strompelaars, bizar, groots, powercuts, opgemaakte babies, piposchoenen, kleurrijke trucks. Ja, wat een land....

In Kuala Lumpur blijven we een paar daagjes, nemen de jungletrein naar Kota Bahru, de plek om de boot naar de Perhentian Islands te nemen. De plek waar we 3 jaar geleden leerden duiken! De treinrit is prachtig, je rijdt door de jungle heen. Ook hoge kalsteenformaties. Wauw. Terug naar Perhentian, waar het zo mooi is. Adembenemend. We zoeken de duikleraren van toen, we vinden er 1, hij werkt bij een andere duikschool. Grappig om hem terug te zien. Hij is nu getrouwd met een nederlandse. Met hem bekijken we de onderwaterwereld weer, en halen we de advanced duikdiploma!! Daarna relaxen we hier nog wat en doen wat fundives. Super, de onderwaterwereld!