Pinguins! Zeehondjes! Dolfijnen! Albatrossen!
Door: Maart
Blijf op de hoogte en volg Wessel en Maart
30 Januari 2011 | Nieuw Zeeland, Dunedin
Lieve zeehondjes spotten we, gewoon, direct langs de weg, bij Ohau point op de grootse rotsblokken. Bijzonder. Even een fotostop. Een slaapplek vinden we bij Jimmy Armers beach, meerdere backpackers doen het zo. We koken bij het strand. De meeuwen zijn ontzettend geinteresseerd in wat we maken. Ze eten de laatste rijstkorrels uit onze pan.
We maken een wandeling over de prachtig groene heuvels, hoog, en via een shortcut steil omlaag naar het strand, waar we over rotspartijen klauteren en de high tide proberen te vermijden. Lastig. Probeer dan ook maar de zeehonden die voor pampus liggen niet lastig te vallen. Best spannend...
Onze sterk zuipende auto ruilen we in voor een iets subtieler model in Christchurch, waarvan we niet zo gecharmeerd zijn. Veel schade door de aardbeving. We gaan weer couchsurfen, bij een vrolijk stel blijkt. Het meisje werkt in de toerisme en tekent een degelijke route op onze map. Over diverse natuurgebieden zegt ze: it´s amaaaaaaaaaaaaaaaazing! Erg lollig. Wat een energie. En een lachbek. Als zij lacht, lig je zelf ook in een deuk. Fantastisch. Haar tips zijn amaaaaazing blijkt later.
Akaroa, een schattig plaatsje verderop, het is zonnig! We slapen bij camping Purple Peak, onwijs lastig te vinden, maar wat een juweel van een gebied. Echt the middle of nowhere, schitterend uitzicht. Paarden grazen rustig, mooie zonsondergang, en er kampeert bijna niemand. Even voelt het alsof het jouw eigen wereld is, wauw. De eigenaar least het gebied en mag het nu kopen voor 1 miljoen. Veel geld.
De dolfijntoer blijkt superdecadent. Zowiezo voelt alles superdeluxe na Azie. Uitgebreid worden veiligheidsinstructies gegeven. Wessel en ik moeten daar om lachen. Want de boot is decadent. Ziet er superveilig uit. Er zijn veel reddingsvesten. Er zal niks gebeuren. Dat was in Azie wel heel anders.
Er is ook een fotografe die ons stuk voor stuk op de foto zet als we de boot opstappen. Geweldig.
We zien hector dolfijnen, zeer zeldzaam. Ook de white flipper pinguin, klein en cute. Furseals ook. Gaaf.
De Clay Cliffs erna zijn erg gaaf, steile pinnacles, niet een moonscape, wat werd gezegd. Evengoed indrukwekkend genoeg.
En dan rijd je door naar Oamaru, waar we yellow eyed pinguins kan aanschouwen, je moet geduld hebben. En dan komen er 3 het strand oplopen! Vanaf een hoge heuvel zien we ze. Zooooo schattig hoe ze hupsen.
Dunedin, een geinige studentenstad, is rustig als we arriveren. Het treinstation is fantastisch, imposant. Weer zien we pinguins, nu blauwe. Albatrossen zwieren door de lucht erboven. Zeehonden liggen sloom bij de pinguins. De pinguins laten lang op zich wachten, maar als ze dan aan komen hupsen is het fantastisch. Zooooo lief. We staan op 2 meter afstand, wauw. Stilstaan en doen alsof je een boom bent, geen lawaai maken!
Als je dan naar de camping terugrijdt is het oppassen geblazen. Dan rent er opeens een schaap de weg op. En een haas.
Wauw, wat is dit land mooi.
We maken een wandeling over de prachtig groene heuvels, hoog, en via een shortcut steil omlaag naar het strand, waar we over rotspartijen klauteren en de high tide proberen te vermijden. Lastig. Probeer dan ook maar de zeehonden die voor pampus liggen niet lastig te vallen. Best spannend...
Onze sterk zuipende auto ruilen we in voor een iets subtieler model in Christchurch, waarvan we niet zo gecharmeerd zijn. Veel schade door de aardbeving. We gaan weer couchsurfen, bij een vrolijk stel blijkt. Het meisje werkt in de toerisme en tekent een degelijke route op onze map. Over diverse natuurgebieden zegt ze: it´s amaaaaaaaaaaaaaaaazing! Erg lollig. Wat een energie. En een lachbek. Als zij lacht, lig je zelf ook in een deuk. Fantastisch. Haar tips zijn amaaaaazing blijkt later.
Akaroa, een schattig plaatsje verderop, het is zonnig! We slapen bij camping Purple Peak, onwijs lastig te vinden, maar wat een juweel van een gebied. Echt the middle of nowhere, schitterend uitzicht. Paarden grazen rustig, mooie zonsondergang, en er kampeert bijna niemand. Even voelt het alsof het jouw eigen wereld is, wauw. De eigenaar least het gebied en mag het nu kopen voor 1 miljoen. Veel geld.
De dolfijntoer blijkt superdecadent. Zowiezo voelt alles superdeluxe na Azie. Uitgebreid worden veiligheidsinstructies gegeven. Wessel en ik moeten daar om lachen. Want de boot is decadent. Ziet er superveilig uit. Er zijn veel reddingsvesten. Er zal niks gebeuren. Dat was in Azie wel heel anders.
Er is ook een fotografe die ons stuk voor stuk op de foto zet als we de boot opstappen. Geweldig.
We zien hector dolfijnen, zeer zeldzaam. Ook de white flipper pinguin, klein en cute. Furseals ook. Gaaf.
De Clay Cliffs erna zijn erg gaaf, steile pinnacles, niet een moonscape, wat werd gezegd. Evengoed indrukwekkend genoeg.
En dan rijd je door naar Oamaru, waar we yellow eyed pinguins kan aanschouwen, je moet geduld hebben. En dan komen er 3 het strand oplopen! Vanaf een hoge heuvel zien we ze. Zooooo schattig hoe ze hupsen.
Dunedin, een geinige studentenstad, is rustig als we arriveren. Het treinstation is fantastisch, imposant. Weer zien we pinguins, nu blauwe. Albatrossen zwieren door de lucht erboven. Zeehonden liggen sloom bij de pinguins. De pinguins laten lang op zich wachten, maar als ze dan aan komen hupsen is het fantastisch. Zooooo lief. We staan op 2 meter afstand, wauw. Stilstaan en doen alsof je een boom bent, geen lawaai maken!
Als je dan naar de camping terugrijdt is het oppassen geblazen. Dan rent er opeens een schaap de weg op. En een haas.
Wauw, wat is dit land mooi.
-
30 Januari 2011 - 19:53
Verhuiskarpers:
Inderdaad heel anders dan bijvoorbeeld Thailand, Vietnam of China: dan waren er vast al veel pinguins op het dagelijkse menu verschenen... De belangstelling voor pinguins zit in onze familie. Mijn broer Eddi leunde ooit zo ver voorover in een dierentuin dat hij tussen de pinguins viel. Dat was een verrassing voor beide partijen.
Fijn dat jullie in Nieuw Zeeland zo hebben genoten. Schitterende natuur, maar geen fossiele brandstoffen en dus zijn benzine en diesel daar duur?
Hier is het aanpakken en inpakken geblazen. Morgen staat de verhuiswagen om half acht voor de deur. Van wie onze kinderen die verzamelwoede hebben weet ik niet. Maakt niet uit: ik krijg toch de schuld! -
31 Januari 2011 - 09:54
Mieke :
Weten jullie al wanneer jullie terug in Nederland komen? Ben ik wel erg benieuwd na!!! Groet Mieke, en geniet er nog van... -
04 Februari 2011 - 14:07
Wessel En Maart :
wij blijven nog een paar maandjes weg! -
20 Februari 2011 - 15:32
Carla Oeht Beringe:
hey maart en wessel,
nog steeds up and going! Super sjiek!
Jullie wachten zeker op goed weer met terug komen?
veel plezier nog!
groetjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
